atılmaq — 1. «Atmaq»dan məch. 2. t siz. Bir şeyin üstündən hoppanmaq, hoppanıb tullanmaq. Xəndəkdən atılıb keçmək. // Hündür yerdən aşağıya tullanmaq, tullanıb düşmək. Barıdan atılmaq. Barıdan atılmaq. Dənizə atılmaq. Pəncərədən atılmaq. 3. t siz. Cəld… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atılma — «Atılmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hücum — is. <ər.> 1. İrəliləmək məqsədilə qoşunların düşmənə qarşı apardığı hərbi əməliyyat; həmlə. Cəbhə boyu hücum. Düşmən üzərinə şiddətli hücum. Hücumun qabağını almaq. – Qala qoşunu düşmənin hücumunu dəf etməyə çalışırdı. . Ç.. <Əmrah>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tullanmaq — f. 1. Sıçramaq, hoppanmaq, atılmaq, atılıb düşmək. Harın at qalxdı dik ayaq üstə; Ox dəyən ahu kimi tullandı. A. S.. Qatar gedə gedə Rüstəm tullanıb, birbaş kəndlərinə doğru yollandı. T. Ş. S.. // Paraşütlə atılmaq, enmək, düşmək. Təyyarənin ağır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üst — sif. və zərf 1. Bir şeyin ən yuxarı səthi, üzü; üzər (alt ziddi). Şkafın üstünü təmizləmək. – Sona kağızı mizin üstünə qoymuşdu. N. N.. Dildarın hirsi xeyli soyumuş, köpü bir az alınmışdı. Könülsüz könülsüz gedib, kuşetkanın üstündə oturdu. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
taşdanmağ — (Dərbənd) kəsilib atılmaq. – Qoyində öd taşdanar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atmaq — f. 1. Bir şeyi əlindən buraxaraq yaxına, ya uzağa tullamaq, fırlatmaq. Yol daşını yol quşuna; Atma, qardaş, kərəm eylə. X.. <Usta> . . əlindəki gül dəstəsini yemək masasının üstünə atdı. M. Hüs.. Nisa kömür qabını yerə atıb gəldi. M. C.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
